منتشر شده در وبسایت ورزش سه.
یکی از تغییرات احتمالی در مقررات نقل و انتقالات فیفا که سال گذشته پیشنهاد آن در فیفا ارائه شد و جدیدا جزئیات بیشتری از آن مطرح و تایید شده است، مسئله مربوط به تعداد بازیکنان قرضی هر باشگاه در باشگاههای دیگر است.
به گزارش ورزش سه ، یکی از اهدافی که اینفانتینو از زمان آغاز به کار خود در مقام ریاست فیفا در نظر داشته، بهبود کارکرد سیستم نقل و انتقال بازیکنان در فوتبال است، و در همین راستا بود که از سال گذشته پیشنهاد محدود کردن باشگاهها در تعداد نقل و انتقالات قرضی مطرح شد.
اساس این تغییر، جلوگیری از انباشت استعدادهای جوان در تیمهای بزرگ و توانمند است. با توجه به اینکه مقصود اصلی قرض دادن بازیکنان در فوتبال، هدفی با ماهیت ورزشی و توسعه و پیشرفت بازیکنان جوان تیم است، و نه بهرهبرداریهای اقتصادی باشگاه، فیفا به این نتیجه رسید که باید باشگاهها را در این زمینه محدود نماید که امکان انجام تعداد مشخصی از انتقالهای قرضی بینالمللی را در مورد بازیکنان ۲۲ ساله و بالاتر داشته باشند.
به این ترتیب از فصل ۲۰۲۱ - ۲۰۲۰ باشگاهها اجازه ثبت ۸ و از فصل ۲۰۲۳ - ۲۰۲۲ اجازه ثبت تنها ۶ بازیکن را به عنوان بازیکن قرضی خواهند داشت.
اینها تغییراتی است که کمیته ذینفعان فوتبال (Football Stakeholders Committee) ارائه کرده و به زودی در شورای فیفا (FIFA Council) در مورد آنها تصمیمگیری خواهد شد.
این تلاشهای فیفا برای اصلاح و بازنگری در بازار بزرگ و میلیون دلاری ترنسفر بازیکنان با جابهجاییهای عظیم مالی، وضعیت بسیاری از باشگاههای بزرگ را تحت تاثیر قرار خواهد داد، به ویژه چلسی، منچسترسیتی و یوونتوس که در میان باشگاههای اروپایی قرار میگیرند که بالاترین تعداد بازیکنان قرض داده شده را دارا هستند و باید تمهیداتی را برای بازگرداندن بازیکنان قرضی خود بیندیشند؛ باید آنها را در تیمهای دوم و رده سنی جای دهند یا نهایتا تصمیم به فروش آنان بگیرند.
برای مثال، باشگاه چلسی در سال گذشته حدود ۴۰ بازیکن خود را به سایر باشگاهها فرستاده بود که البته به سبب محرومیت از پنجرههای نقل و انتقالات، امسال مجبور به فرا خواندن تعدادی از آنان به تیم اصلی خود شد.
کارکرد سیستم فعلی نقل و انتقالات قرضی بدین صورت است که امکان خوبی را برای باشگاههای بزرگ و ثروتمند برای به خدمت گرفتن و انباشتن استعدادهای جوان سایر باشگاهها فراهم میکند، در حالی که تعداد این بازیکنان بیشتر از آن است که شانس چندانی برای حضور در ترکیب اصلی آن تیم را بیابند. به این ترتیب، باشگاههای بزرگ هم با این کار توان رقابتی سایر باشگاهها و در واقع رقیبان بالقوه خود را با گرفتن استعدادهایشان کاهش میدهند و هم با قرض دادن این بازیکنان، امکان تنظیم ترازهای مالی خود در بازههای سه ساله را خواهند داشت که درگیر جرایم یوفا در مقوله #فرپلیمالی (Financial Fair Play) نیز نشوند. در حقیقت، داشتن تعداد بالای بازیکنان قرضی در دیگر تیمها، جریان متناوب و باثباتی از درآمد را برای باشگاهها تضمین میکند و به آنان این فرصت را میدهد که با داشتن درآمدهای بیشتر و امکان تنظیم زمانبندی این درآمدها، اجازه داشتن هزینههای بیشتری را داشته باشند و مقررات فرپلی مالی را هم نقض نکنند (مطابق مقررات فرپلی مالی، باشگاهها در بازههای سه سالهای که مورد ارزیابی قرار میگیرند نباید بیش از درآمدهایشان هزینه کرده باشند).
بنابراین فیفا به دنبال آن است که کارکرد قرض دادن بازیکنان در فوتبال را تنها در چارچوب توسعه استعدادهای جوان نگه دارد و امکان استفاده از این مقوله را برای بهرهبرداری تجاری و انتفاع مالی از باشگاهها سلب نماید.
البته در جریان مذاکرات و بررسیها برای نهایی کردن این تغییرات، لیگهای مختلف نیز در تلاش برای حفظ منافع باشگاههای مربوط به خود بودهاند. برای مثال لیگ برتر انگلستان، با توجه به شرایط تیمهای انگلیسی در این زمینه (برای مثال، برای محافظت از سرمایه گذاریهای عظیمی که چلسی در پرورش استعداد و تقویت آکادمی جوانان خود در سالهای اخیر داشته است)، تلاش کرد که اولا، سن در نظر گرفته شده بازیکن برای اجرای این قانون تا حد امکان بالاتر باشد، ثانیا، بازیکنان پرورش یافته در آکادمی خود آن باشگاه، از این قانون مستثنی شوند و ثالثا، این قانون در نقل و انتقالات داخلی و میان باشگاههای یک کشور واحد اجرایی نباشد.
فعلا به نظر میرسد که این قانون در مورد بازیکنان ۲۲ سال و بالاتر و در انتقالهای بینالمللی اجرایی خواهد شد و بازیکنان آکادمی باشگاهها مشمول آن نخواهند بود.
*** تمامی حقوق مربوط به این مطلب متعلق به گروه حقوق ورزش اسپولگ است. استفاده از تمام یا بخشی از این مطلب، تنها در صورت ذکر کامل نام نویسنده و گروه حقوق ورزش اسپولگ مجاز است.